Pasjans to gra karciana, w którą gra jedna osoba. Gra jest rozgrywana talią kart, gdzie każda karta ma indywidualny numer, a celem gry jest ułożenie wszystkich tych kart w kolejności od najniższej do najwyższej.
Gra ma długą historię i pierwotnie nosiła nazwę Solitaire, ponieważ uważano, że jedynym sposobem na granie w tę grę jest samotność. Pierwsza wzmianka o pasjansie pojawiła się w 1782 roku, kiedy wspomniano o nim jako o grze karcianej rozgrywanej jedną talią kart. Nazwa „Cierpliwość” powstała, ponieważ ludzie myślą, że w tego typu pasjansa można grać cierpliwie, bez pośpiechu i ekscytacji. Praktyka pokazuje jednak, że gra nie zawsze musi być nudna.
Historia samotnych gier karcianych
Samotne gry karciane to rodzaj gry karcianej, w którą może grać jedna osoba. Nazywa się je również Solitaire, Patience lub Klondike. Te gry karciane istnieją od wieków i przeszły wiele zmian, aby nadążyć za duchem czasu. Nie przeszkadza to nam jednak do dziś dnia w nie grać i czerpać z nich radość.
Najwcześniejszą formą samotnych gier karcianych była gra o nazwie „Piquet”. Został wynaleziony we Francji w XVII wieku jako gra polegająca na rywalizacji między dwiema osobami. Stał się popularny w Anglii w XVIII wieku, kiedy był sprzedawany jako narzędzie edukacyjne dla dzieci do nauki arytmetyki i gramatyki. Oryginalna wersja Piqueta nie miała systemu punktacji, co utrudniało jednoznaczne rozstrzygnięcie zwycięzcy gry.
Pasjans klasyczny – sposoby i reguły gr
Pasjans klasyczny jest jednym z najstarszych rozkładów gier karcianych. W pasjansa klasycznego możemy grać na cztery sposoby, używając wcześniej potasowanej talii 52 lub 24 kart bez Jokerów.
Pierwszym z nich jest tradycyjny rozkład 52 kart polegający na rozłożeniu od jednej do siedmiu kolumn kart poziomo, zaczynając od odkrytej, a kończąc na sześciu zakrytych kartach. Zaczynamy od lewej strony i układamy po kolei po jednej karcie w szeregu. Pierwsza karta odkryta, sześć kolejnych zakrytych, kładziemy na drugiej karcie zakrytej kartę odkrytą i na kolejnych po jednej zakrytej. Czynność powtarzamy, aż dotrzemy do ostatniej kolumny, tak by pozostawić na niej odkrytą siódmą kartę w słupku. Pozostałe nierozłożone karty trzymamy razem w ręce, z której będziemy pojedynczo wyciągać karty.
Głównym celem gry jest zebranie wszystkich kart na cztery oddzielne kolory: Kier, Karo, Pik, Trefl.
W kolejności od Asa do Króla, a wygląda to tak: As, Dwójka, Trójka, Czwórka, Piątka, Szóstka, Siódemka, Ósemka, Dziewiątka, Dziesiątka, Walet, Dama i na końcu Król.
Zaczynamy grę!
Jeśli na odkrytych kartach mamy jakiegoś Asa, to kładziemy go nad szeregiem wyłożonych kart. Gdy zabieramy kartę z danej kolumny, to odkrywamy z niej kolejną, natomiast gdy po zabraniu karty pod nią nie mamy już nic, to w puste miejsce możemy położyć Króla, jeśli się pojawi w rozdaniu.
Wyjmujemy po jednej karcie, którą trzymamy w ręce i kładziemy ją na pasującą kartę z kolumny lub nad szeregiem karty, jeśli dopasujemy do jednej z czterech docelowych zbiorów od Asa do Króla. Jeżeli jednak wyjęta karta nie pasuje ani do żadnej karty z kolumny, ani do jednej z naszych zebranych kart nad szeregiem to odkładamy kartę na bok cyfrą lub figurą do dołu. Gdy skończymy wyciągać wszystkie karty z ręki, to bierzemy wcześniej niedopasowane kart i ponownie wyciągamy po jednej, by znów grać dalej. Jeśli karty z ręki się skończą, to dopasowujemy karty leżące w kolumnach, ale tylko te, które są odkryte lub które możemy odkryć poprzez przełożenie z nich odwróconej do góry karty do innej kolumny, lub nad szereg kolumn.
Pamiętajmy, by podczas gry nie tasować kart trzymanych w ręce.
Karty w kolumnach odkrytych możemy ze sobą łączyć naprzemiennie kolorami: Czerwony – Czarny. Przykładowo: Szóstka Kier lub Karo znajduje się w danej kolumnie, a na niej kładziemy Piątkę Trefl lub Pik, natomiast na Piątkę kładziemy Czwórkę Kier lub Karo itd. Podczas gry staramy się cały czas dokładać karty docelowo na cztery różne kolory nad szeregiem kolumn.
Gdy uzbieramy wszystkie cztery, po kolei kolory od Asa do Króla to gra jest zakończona i wygraliśmy ją! Jeśli jednak skończą nam się karty z ręki lub nie będziemy mieli gdzie ich dołożyć, a z naszych kart odkrytych w kolumnach nie będzie można już nic przypasować, ani uzbierać do końca czterech kolorów kolumn to niestety grę musimy zakończyć, gdyż nie ma już szans na jej wygranie.
Drugim sposobem gry w pasjansa klasycznego jest identycznych układ jak w powyższym, lecz odkrywając karty z ręki, wyjmujemy trzy, a nie jedną. Ta karta, która jest na wierzchu, jako pierwsza może być dokładana do naszych kolumn. Gra kończy się zwycięstwem tak samo po wykorzystaniu wszystkich kart, lub przegraną gdy nic nie możemy zrobić z kartami.
Do trzeciego rodzaju gry w pasjansa używamy 24 kart, czyli bierzemy wszystkie Dziewiątki, Dziesiątki, Walety, Damy, Króle i Asy. Gramy tak samo jak wcześniej, tylko z jedną różnicą. Docelowo zbieramy cztery kolumny, kładąc po kolei Asa, Dziewiątkę, Dziesiątkę aż do Króla.
Czwartym, ostatnim sposobem na grę w pasjansa klasycznego, jest taki sam rozkład kart jak w trzecim sposobie. Również potrzebujemy 24 kart, ale wyciągając karty z ręki, bierzemy po trzy, czyli podobnie jak w drugim wariancie gry w pasjansa. Reszta zasad jest identyczna ja w przedostatniej grze powyżej.
Udanych rozdań!
Dlaczego pasjans to idealna gra dla każdego?
Pasjans to dobra gra dla każdego, ponieważ nie wymaga żadnych umiejętności ani wiedzy. To prosta gra, w którą może grać każdy i wszędzie — bez względu na wiek. Zasady są proste, a czas gry krótki. Możesz grać w pasjansa w czasie wolnym lub w przerwie od pracy, czy nauki.
Gra istnieje od wieków, ale popularność tej gry wzrosła dopiero w ciągu ostatnich kilku dekad, ponieważ jest tak łatwa do grania i nie potrzebujesz żadnych specjalnych umiejętności, aby w nią grać. Wszystko, czego potrzebujesz to talia kart, które są ogólnie dostępne w każdym domu i trochę wolnego czasu, aby cieszyć się tą grą.
Pasjans to zatem jedna z tych gier, które nigdy się nie starzeją, ponieważ istnieje wiele sposobów na granie w nią i można w nią grać tak długo, jak chcesz, bez presji i ograniczeń czasowych.
Jak zrobić własną grę w pasjansa
Aby cieszyć się jeszcze lepszą grą w Pasjansa, warto pomyśleć o stworzeniu własnej i unikalnej planszy do wirtualnej gry. Wbrew pozorom nie potrzeba do tego zbyt wiele — wystarczy nam do tego specjalny program — np. Unity. Jak zatem stworzyć własną grę? Oto instrukcja:
1) Utwórz nowy projekt i zaimportuj pakiet zasobów;
2) Utwórz nową scenę;
3) Utwórz pusty obiekt gry i nazwij go „Plansza”;
4) Dodaj obraz do tablicy. Powinien to być rewers karty z miejscem u góry na pasek tytułu i przyciski;
5) Dodaj do tablicy drugi obraz, który jest wystarczająco duży, aby wypełnić całą przestrzeń po jednej stronie tablicy. Będzie on używany jako awers karty;
6) Dodaj dwa kolejne obrazy do planszy tak, aby były umieszczone po każdej stronie obrazu awersu karty, te dwa obrazy powinny być mniejsze niż awers karty, ale większe niż połowa.
Samodzielnie stworzona plansza do pasjansa daje jeszcze więcej, wspaniałej zabawy!
